Такім чынам, сустракайце: ВАРГІН - кароль катоў!

"Вызначаўся Варгі́н сярод іншых катоў сваім выглядам: ён быў велізарных памераў, увесь чорны, бы смоль, поўсць на ім аж блішчэла, была мяккая і гладкая, хвост, як у собаля, а вочы гарэлі агнём. Меў здольнасць нечакана з'яўляцца і гэтак жа нечакана знікаць, нават пры зачыненых дзвярах і вокнах. Часта мяняў гаспадароў. Уваходзячы ў ласку да новых гаспадара ці гаспадьші, Варгін выклікаў у іх найцяжэйшыя псіхічныя расстройствы, непаддатныя ніякім лекам, і, па сутнасці, выводзіў сваіх гаспадароў па-за межы ўсякай сацыяльнасці, так што яны маглі перасварыцца з усімі сваімі сямейнікамі, сябрамі, знаёмымі, маглі пачаць рабіць супраць іх розныя захады і г.д. Сканчалася ўсё гэта звычайна поўным фізічным і душэўным знясіленнем ахвяры. Народ верыў, што каты наагул, а тым болей кашэчы кароль Варгін , маглі сваім варкатаннем выклікаць у галаве тых, хто з імі найбольш бавіўся, з'яўленне рознай жамяры (рою восаў, матылёў і да т.п.) або і зусім маленькіх пачварных істот, ад чаго хворы немінуча павінны быў пакутліва памерці. Даць рады мог толькі моцны, «прыродны», чараунік або знахар, які патаемнымі словамі мог не толькі сагнаць Варгіна з двара, але і выгнаць усю гэтую жамяру і знішчыць яе. Такога знахара Варгін баяўся як чорт крыжа".​‌‌​‌‌​ ​‌​‌‌‌‌ ​​​‌​‌ ​​‌‌‌​ ​​‌​​​ ​​​‌‌‌ ​‌​​​‌ ​​‌‌‌​ ​​‌‌​‌ ​​‌​​​ ​‌​​​‌ ​​‌‌‌​ ​​‌‌‌​ ​​‌‌​​ ​‌​​​‌ ​​‌​​‌ ​​‌​‌‌ ​‌​​‌‌ ​‌​‌​‌​ ​‌‌​‌‌​ ​‌‌‌​‌‌ ​​‌‌‌‌

(Беларуская міфалогія. Энцыклапедычны слоўнік)​​‌​​​​​‌‌​​